අපගේ ජීවිතය තුල අප අත්විදිනා අවස්ථා 3 ක් ඇත. ඒ වනාහි අප අවදි වී සිටින අවස්ථාව,අප සිහින දකින අවස්ථාව හා තද නින්දේ සිටින අවස්ථාව ලෙසය. තද නින්දේ සිටින අවස්ථාව වනාහි කෙටියෙන්ම කියතොත් අප කිසිවක් නොදන්නා අවස්ථාවයි. එනම් බුද්ධ දර්ශනයට අනුව එය අවිද්‍යාව(කිසිත් නොදන්නා අවස්ථාව ) ලෙස හැඳින්විය හැකිය.
දැන් අප මෙසේ බලමු.
අපගේ ජීවිතය දෙස හැරී බලද්දි ඔබ කිසි දිනක මෙවැනි අවස්ථාවක් ඔබ තුල අතැයි සිහිනෙන්වත් හිතා නැතිවාට සැක නැත. නමුත් එය තුල බුද්ධ දර්ශනයේ එන බොහෝ කරුණු පැහදිලි කල හැක.
බුද්ධ දර්ශනයේ එන ප්‍රධාන ඉගැන්වීමක් වන්නේ මම හෝ මාගේ කියා කිසිවක් මෙම ලොව තුල නැති බවයි.එය තද නින්ද තුලින් බලන කල මොනවට පැහැදිලි වෙයි.මන්ද තද නින්ද තුල මමෙක් සිටීද? ඔබේ යයි,ඔබට අයිතියක් ඇතැයි සිතිය හැකි යමක් එහි තිබේදැයි ඔබටම සිතා බැලිය හැක.අඩුම තරමින් ඔබ ගැනවත් ඔබ යමක් එම අවස්තාවේ දන්නෙහිද? එනම් ඔබ හුස්ම ගන්නා බවක් හෝ ඔබ ජීවත් වන බවක් ඔබ දන්නවාද?
එනම් මෙමගින් අපට සරල දෙයක් පැවසිය හැක.ඒ වනාහි ඔබ තුල ඔබ ගැන කිසිවක් නොදන්නා අවස්ථාවක්(සිහිය නැති) හා ඔබ ගැන ඔබ දන්නවායැයි සිතන(සිහිය ඇති) ලෙස අවස්ථා දෙකක් ඇති බවයි.
දැන් අපගේ දන්නවා යයි සිතන අවස්ථාව දෙස මඳක් හැරී බලමු.
අප මෙහිදී දන්නවා යයි කියනුයේ කුමක්ද?අප අප නින්දෙන් අවදි වූ විට අපගේ ඇස,කණ,නාසය,දිව,ශරීරය යන පංචේන්ද්‍රියන්ගෙන් අරමුණු ගනියි.එම ගන්නා අරමුණු මන තුලින් සිතා බැලීමකට ලක් කරණු ලබයි.එසේ නැත්නම් ඔබ පසුගිය දෙයක් ගැන ඔබේ විඤ්ඤාණයෙන් සිතා බලනු ලබයි.මේ හැරෙන්න ඔබ යම්කිසි දෙයක් ඔබ අවදිවී සිටින විට කරනු ලබයිද? ඔබම සිතා බලන්න.
දැන් ඔබ ලඟ ඇති දැනුම ඔබගේ නොවේ යයි මා පැවසුව හොත් ඔව් එය එසේමය.මේ බව බැලීමට ඔබ ඔබගේ කුඩා කාලය දෙස ඔබගේ සිත් යොමු කල යුතුය. ඔබ කුඩා කලදී ඔබගේ මව,පියා,අ‍යියා හෝ ඔබ ඔබට පෙනෙන,ඔබට ඇසෙන,ඔබට දැනෙන දේ අසා දැන ගත්තේය. පාසල් කාලයේ දී ඔබගේ ගුරුවරුන්ගෙන් යම් යම් දේ ඉගෙන ගත්තේය.විශ්ව විද්‍යාලයේදී ඔබගේ ආචාර්ය වරුන්ගෙන් යම් යම් දේ ඉගෙන ගත්තේය.ඊටත් වඩා යමක් නම් ඔබගේ යහළුවන්ගෙන්,පොත පතෙන්,අන්තර් ජාලයෙන් හෝ තවත් වැඩිහිටියකුගෙන් ඔබ නොදන්නා දේ ඉගෙන ගත්තේය. මෙසේ බලන කල අපගේ ජීවිතය තුල අප දන ගත් දෙයක් අත්නම් එය අනුන්ගේමය. නමුත් අප මෙය නොදැන එම දැනුම අපේ කර ගනුයේය.එය කෙතරම් සාධාරණදැයි ඔබටම සිතා බැලිය හැක.
ඉතින් අනුන්ගේ දැනුමක් අපට අපේ යයි කිව හැකිද?
මෙම හේතුව නිසා අපට මෙම දැනුම ගෙන යා නොහැක.මන්ද එය අපට අයිතියක් නැති හෙයිනි.
අපි නින්දට යන්නේ සිහිය නොමැතිවය.නමුත් එහි ඇති ධර්මතාවය බුද්ධ දර්ශනයට ආසන්නය.මන්ද එහි කෙනෙක් දෙයක් නැත.ඉතින් අපට එම අවස්ථාවේ සිහියෙන් අවදි විය හැකි නම්..........................
මා එය ඔබ ඔබටම සිතා බැලීමට ඉතිරි කරමින් අදට සමු ගනිමි.
මේ ගැන ඔබේ අදහස් දැන ගැනීමට කැමැත්තෙමි.
Posts
No comments:
Post a Comment